Hiçbir şey olamazsan öğretmen olursun????

Bu cümle kadar acı bir başka cümle olamaz herhalde. Doktor ol, mühendis ol veya avukat ol. İlk akla gelen güzide mesleklerimizdir bunlar.Peki neden öğretmen olmaya hep son çare olarak bakıyoruz? Bunun birden fazla sebebi var. Kimine göre maaşı düşük olması, kimine göre çocuklarla uğraşmanın zor olması kimine göre öğretirken hep öğrenci kalmak zorunda olmak, kimine göreyse ömür boyu her derse girmeden önce ders çalışmak sıkıntılı bir durum gibi daha nicesi sayılabilir. 

Peki kolay meslek olarak görmemizde ki sebepler neler? Sizce çoğu kişi bu mesleği neden seçiyordur? Bu sebeplerde şu şekilde sıralanıyor. Hafta sonu tatil, yazın üç ay tatil, dersini anlat geç, sınıfa girince karışanın görüşenin yok,işe gidiş geliş saatlerin belli öğretmenlik rahatlıktır, tam bir bayan mesleğidir. İçinizden aynen öyle dediğinizi duyar gibiyim:) 

Tüm bunlar mı bu mesleği değersiz kılan? Yoksa bizlerin zihniyetimi bu mesleği bu hale getiren? Bir şeyi çok iyi bilmek demek o şeyi çok iyi öğretebileceksin demek değil ne yazık ki. Öyle olsa ablam bana iktisat ben ablama yazılım, arkadaşım bana psikoloji ben ona eğitim bilimleri derken hepimiz her şeyi bilebiliyor olurduk. Zaten bunun böyle olmadığını yıllar önce tecrübe ettim ben. Ablamın matematiği çok iyi, benim berbatken bana ders anlatmazdı. Çünkü anlatamazdı. Anlatmaya başladıktan 5 dakika sonra kavga çıkardı. O isterdi ki anlattığı anda ben her şeyi alıyım öğreneyim. Ama ne yazık ki öyle bir durum yok işte. Herkesin mutlaka bir öğrenme şekli vardır. Dolayısıyla öğretmen, anlatacağı konudan önce öğretmesini bilendir.

Bu çağ artık başka bir çağ. Her ne olursan ol geldiğin yere gelebilmek için eğitilmek zorundasın. Her ne okursan oku sana onları mutlaka bir öğretmen okutacak. Dolayısıyla bu meslek öyle basit bir meslek değil. Bu mesleği basite indirgeyen bizim zihniyetlerimiz. Her şeyi herkesten daha iyi bilirim, ne var bende anlatırım,ondan daha iyi öğretirim diye takındığımız tavırlarımız. Çoğu öğretmenin de işini sevmemesi gibi bir sürü kalıplaşmış düşünce sürüsü. Dolayısıyla önce bizler değişeceğiz. Değişmek için öğrenme, öğrenmek için de değişmek şart! Hiçbir şey olamazsanız değil her bir öğrencinizi tek tek yetiştirip geliştirebilecekseniz  her bir öğrencinin biricik olduğunu kabul edip ona göre eğitim verebilecekseniz, severek yapacaksanız, mesleğinize ve dolayısıyla kendinize saygınız varsa bu mesleği seçmelisiniz. Ancak bu şekilde yeni nesillere ve gelişmeye çalışamaya çalışan ülkemize maksimum seviyede fayda sağlayabiliriz. Şimdi bir yeniden düşünün bakalım olmak istediğiniz yerde, okumak istediğiniz bölümde ya da gerçekten çalışmak istediğiniz alanda mı faaliyet gösteriyorsunuz?